Parijs is het juweel in de kroon van Frankrijk. De trotse, glorieuze hoofdstad heeft duizenden geïnspireerd tot gedichten en liederen. Maar niemand slaagt erin de ziel van de stad in woorden te vatten. Dat kan ook niet, want er is niet één Parijs. Elke wijk heeft een eigen karakter. Pigalle is geen Montmartre en het Quartier Latin is geen St.-Germain-des-Pres. Parijs heeft middeleeuwse grandeur en hypermoderne gebouwen, chique villawijken en levendige volksbuurten, grote avenues en intieme straatjes, lawaaierige markten en stille parken.

Wat is de mooiste avenue van Parijs? Wat zegt u, de Champs-Elysées? Welnee, het is de Seine, de levensader dwars door de stad en overspannen door niet minder dan vierendertig bruggen. Noemde Napoleon III het niet al ‘de grote weg tussen Parijs, Rouen en Le Havre’? De rivier stroomt om twee eilandjes heen en op het ene – la Cité – besloten de Romeinen de stad Lutetia te bouwen. Tegenwoordig overheerst het nogal lompe silhouet van de Notre Dame. Het andere eiland St-Louis is verkeersvrij en dus een oase van rust middenin Parijs. De appartementen hier zijn alleen voor de zeer welgestelden.

Het aloude onderscheid tussen de linkeroever van de Seine (commercieel, misschien zelfs beetje platvloers) en de rechteroever (intellectueel, kunstzinnig) geldt nog steeds. Op die rechteroever vindt u het Louvre-museum, de statige Champs-Elysées met de Arc de Triomphe, en l’Opéra. Ook het Centre Pompidou (volgens de een spuuglelijk, volgens de ander prachtig modern) en Forum Les Halles, al net zo omstreden en met een groot ondergronds winkelcentrum. Maar ach, ook de Eiffeltoren vonden de Parijzenaars eerst maar niks. Op de linkeroever ligt het knusse Quartier Latin – waar tegenwoordig meer toeristen dan studenten rondlopen – en het druk bezochte Jardin du Luxembourg.

Ten oosten van het Centre Pompidou ligt de wijk Le Marais. De wijk was in de jaren zeventig van de vorige eeuw nogal vervallen, maar zoals in veel andere steden gebeurde, zagen particulieren en later aannemers hun kans. Oude huizen werden opgeknapt en Le Marais is nu een van de duurdere Parijse wijken. Met de bijbehorende trendy cafés. Gelukkig zijn de joodse bakkers er nog wel.  

In het noorden van de binnenstad valt de witte Sacré-Coeur op, op de top van Montmartre. Aan de voet ligt het Place du Tertre, domein van kladschilders die voor veel geld hun ‘kunst’ aan toeristen verpatsen. Het wijkje met kronkelige klinkerstraatjes heeft een heel eigen charme die eigenlijk alleen goed te zien is op een koude winterdag. Als die kladschilders bij de haard zitten en er weinig toeristen zijn…

Net ten oosten van Montmartre is de sfeer heel anders. Daar wonen veel Afrikaanse immigranten. Waar de buitenwijken (banlieus) met immigranten ronduit troosteloos en onveilig zijn, is dit een kleurrijke buurt met winkels en restaurants die de nationaliteit van de eigenaar uitstralen: Marokkaans en Algerijns, maar ook Senegalees en andere nationaliteiten uit de voormalige Franse koloniën in Afrika.

Nog meer immigranten uit voormalige kolonies, maar dan uit India, zijn geconcentreerd in en rond de Passage Brady tussen de Boulevard de Strasbourg en de Rue du Faubourg St-Denis. Maar India was toch Brits, zult u denken. Niet helemaal, aan de oostkust waren er enkele delen in Franse handen. Voor wie houdt van Indiaas eten is Passage Brady de aangewezen plek.

Place Pigalle is van oudsher een uitgaansgebied in Parijs. Een beetje ranzig met veel sex- en peepshows, maar dat is niet het enige wat er te koop is. In deze buurt zijn ook grote discotheken, die met de sex-industrie niets van doen hebben. Als u toch liever naar een ‘gewone’ uitgaansbuurt wilt, dan raden we de omgeving van de Bastille aan. Er zijn hier geen megadiscotheken, maar wel gezellige cafés en nachtclubs, vooral op en rond Rue de Lappe en Rue de la Roquette.

In en rondom Parijs

De Cité des Sciences et de l'Industrie in het Parc de la Villette is een enorm populair wetenschapsmuseum. Erg leuk voor kinderen, want vrijwel alles is interactief. Ook voor jonge kinderen, er is een speciale afdeling met proefjes en activiteiten gericht op kinderen van twee tot twaalf jaar.

Nog meer plezier voor kinderen: ten oosten van Parijs – bij Marne la Vallée – ligt Disneyland. Eigenlijk zijn het twee attractieparken, Disneyland Paris en Walt Disney Studios. Waar de kleintjes lol beleven aan de rondlopende Mickey en Minnie Mouse, zullen de ouderen meer plezier beleven aan attracties als Honey I shrunk the audience en Big Thunder Mountain.

De Fransen hebben overigens antwoord gegeven op dat ‘Amerikaanse Disneygebeuren’ met een park rond hun nationale stripheld Astérix. In Plailly – net ten noorden van Parijs – staat het Parc Astérix, waarin het moedige Gallische dorpje is nagebouwd, inclusief een Romeins legerkamp met incompetente soldaten. Andere trekpleisters zijn de dolfijnen en zeeleeuwen in dit park.

Het stadje Giverny ligt tachtig kilometer buiten Parijs, aan de rechteroever van de Seine. De omgeving is prachtig en die heeft dan ook vele schilders geïnspireerd. Claude Monet woonde er en zijn huis en atelier zijn nu ingericht als museum.

Parkeren

U kunt uw huurauto op straat parkeren, maar betalen kan meestal alleen met een zogeheten Paris Carte, een soort chipkaart. In het centrum (de arrondissementen 1 t/m 7) betaalt u het hoogste tarief. Verder zijn er veel ondergrondse parkeergarages in de Franse hoofdstad, maar soms zijn die lastig te vinden. Deze garages treft u meestal aan in drukke winkelstraten, in de zakenwijken en bij toeristische attracties.

Luchthaven

Parijs heeft twee luchthavens. De grootste is Charles de Gaulle, 23 kilometer ten noordoosten van de Franse hoofdstad. De luchthaven ligt  langs de snelweg A1. U kunt het vliegveld ook bereiken via de A3 vanaf Porte de Bagnolet.

Orly Airport ligt 14 kilometer ten zuiden van Parijs. Vanaf de luchthaven zijn er diverse routes naar Parijs, afhankelijk van uw bestemming. Naar Porte d’Orléans: snelweg A6a, naar Porte de Gentilly: snelweg A6b, naar Porte d’Italie: nationale weg N7, naar Porte de Bagnolet: snelweg A3.